توضیحات :
سبک زندگی مدرن انسان‌های امروزی خالی از تحرک و فعالیت‌های بدنی است. آنها از در خانه بیرون می‌آیند، پشت صندلی خودرو می‌نشینند و دوباره به پشت صندلی میز کار خود می‌روند. در این شرایط بیماری دیسک کمر و علل دیسک کمر که در افراد پیر شایع بوده به افراد جوان نیز منتقل شده است.
از طرف دیگر، هنوز افراد سالم و بیماران از این بیماری شناخت چندانی ندارند. انسانها نمی‌دانند این سیگاری که هر روز دود می‌کنند تا چه اندازه برای بیماری دیسک کمر آنها مضر هست. همیشه تا اسم سیگار می‌آید به بیماری‌های ریوی اشاره می‌شود، اما بدانید که سیگارکشیدن یکی از علل ایجاد دیسک کمر است! در ادامه این مقاله بیشتر درباره پشت میز نشینی‌های طولانی زندگی مدرن و تأثیر منفی آن بر دیسک کمر، علل ایجاد دیسک کمر، روش های درمان دیسک کمر و برنامه های ورزشی دیسک کمر صحبت می‌کنیم.
دیسک کمر چیست؟
قبل از اینکه بخواهیم درباره دیسک کمر صحبت کنیم، بهتر است اطلاعاتی درباره ستون فقرات داشته باشید. ستون مهره یا ستون فقرات انسان سالم از ۳۳ مهره تشکیل شده است و این مهره‌ها توسط دیسک‌های اسفنجی از یکدیگر جدا می‌شوند. دیسک کمر در قسمتی از این ستون فقرات رخ می‌دهد. برای درک بهتر این موضوع، بخش‌های مختلف ستون فقرات را در ادامه توضیح داده‌ایم. ستون فقرات به ۴ ناحیه زیر تقسیم می‌شود:
۱ ـ ستون فقرات گردن: ۷ عدد مهره اول در ناحیه گردن قرار دارند که به آنها مهره‌های گردنی گفته می‌شود.
۲ ـ ستون فقرات سینه: ۱۲ عدد مهره در ناحیه قفسه سینه قرار دارند که به آنها مهره‌های سینه‌ای گفته می‌شود.
۳ ـ ستون فقرات کمر: ۵ عدد مهره در ناحیه کمر قرار دارند که به آنها مهره‌های کمری گفته می‌شود.
۴ ـ ستون فقرات خاجی: ۵ عدد مهره در پایین‌ترین بخش ستون فقرات قرار دارند که به آنها مهره‌های خاجی گفته می‌شود.
اگر بادقت به بخش‌های مختلف ستون فقرات کمری نگاه کنید، متوجه ۵ مهره در آن خواهید شد. اینجا دقیقاً همان بخشی است که دیسک کمر ایجاد می‌شود. در بیشتر مواقع فتق دیسک بین مهره‌های چهارم و پنجم کمری و بین مهره‌های پنجم کمری و اول خاجی دیده می‌شود.
بین هر مهره ستون فقرات ساختار‌های فیبر و غضروفی قرار دارند که باعث ایجاد انعطاف‌پذیری و تحمل بار بدن می‌شوند. این ساختار‌ها را دیسک‌های بین مهره‌ای می‌نامند و از دولایه یا بخش متفاوت تشکیل شده‌اند:
- بخش مرکزی: یک هسته نرم و خمیری در داخل دیسک قرار دارد.
- بخش بیرونی: یک ساختار محکم در اطراف هسته که آنولوس فیبروزوس نامیده می‌شود.
هر نوع اختلال در ساختار طبیعی این دیسک‌های بین مهره‌ای منجر به فتق دیسک یا بیرون‌زدگی هسته می‌شود. همین موضوع فشار زیادی به طناب نخاعی وارد کرده و با درد و ضعف خودش را نشان می‌دهد. اگر این اختلال و آسیب تا حد آسیب عصبی باشد و در فعالیت‌های عادی روزمره اختلالی ایجاد کند، وضعیت بیمار برای عمل جراحی بررسی می‌شود. البته تا جای ممکن تلاش بر این است تا بدون عمل جراحی این مشکل حل شود و در مواردی که هیچ راهی وجود نداشته باشد، متخصص مربوطه بیمار را برای عمل جراحی دیسک کمر آماده می‌کند.
علل ایجاد دیسک کمر چیست؟
بیماری دیسک کمر نتیجه هر نوع تغییری در ساختار طبیعی دیسک است. در بیشتر مواقع این بیماری با افزایش سن خودش را نشان می‌دهد. کهولت سن و شکستگی دیسک‌های کمر از دلایل عمده این بیماری هستند. از طرف دیگر، امروزه دیسک کمر در افراد جوان نیز زیاد به چشم می‌آید که باید دلایل دیسک کمر در جوانان را بررسی کرد. در زیر مهمترین علل ایجاد دیسک کمر را دسته‌بندی کرده‌ایم:
- ژنتیک و سابقه دیسک کمر در خانواده: اختلالات اسکلتی عضلانی و کمردرد جنبه ژنتیکی نیز دارد.
- فشار بیش از حد به ستون فقرات کمر: ورزشهای پرفشار و بلندکردن اجسام سنگین فشار زیادی به کمر وارد می‌کنند.
- نشستن‌های طولانی: نشستن طولانی‌مدت و وضعیت نامناسب کمر عامل مهمی در تحریک دیسک کمر است.
- ضعف عضلات مرکزی بدن: ضعف عضلات باعث می‌شود که دیسک‌های کمر تکیه‌گاه محکمی نداشته باشند.
- مصرف نیکوتین: سیگارکشیدن یا روش‌های دیگر نیکوتین تأثیرات منفی بر دیسک کمر دارد.
- اضافه‌وزن: بیماری چاقی مفرد و اضافه‌وزن بر مهره‌های کمر فشاری مداوم وارد می‌کند.
- کهولت سن: افزایش سن باعث فرسودگی دیسک‌های کمر می‌شود.
فرسودگی دیسک کمر با افزایش سن اتفاق می‌افتد، اما علائم دیسک کمر در همه افراد بروز پیدا نمی‌کند. در صورت فشار‌های وارده به ستون فقرات و طناب نخاعی فرد دچار درد و علائم دیسک کمر می‌شود. به بیان دیگر، شما ممکن است دیسک‌های فرسوده‌ای پیدا کنید، اما مشکلات جدی برایتان ایجاد نشود. علت دیسک کمر در جوانی نیز بیشتر به سابقه ژنتیکی افراد مربوط است. اگر در خانواده شما این بیماری وجود دارد، بهتر است از سنین جوانی تحت‌نظر یک متخصص باشید تا از حاد شدن این بیماری جلوگیری شود.
علائم دیسک کمر چیست؟
ستون فقرات کمری از ۵ مهره تشکیل شده است؛ بنابراین محل فتق دیسک متفاوت است و همین تفاوت بر نوع علائم دیسک کمر تأثیر دارد. بااین‌وجود، هرکدام از علائم زیر را داشتید، بهتر است به یک متخصص مراجعه کنید.
احساس کمردرد مداوم: این درد با هر حرکت بدن تشدید می‌شود. مثلاً یک سرفه ساده با درد شدیدی همراه است.
درد سیاتیک: درد از کمر یا باسن شروع شده و تا ساق یا پایین پا ادامه دارد.
ضعف عضلانی و احساس کرختی در پا
کاهش رفلکس‌های طبیعی بدن در قسمت زانو یا مچ پا
بر هم خوردن نظم طبیعی سیستم گوارش یا مثانه (عدم کنترل ادرار و مدفوع)
با همه این علائم شایعی که برای تشخیص دیسک کمر وجود دارد، بدن انسانها با یکدیگر متفاوت است. از طرف دیگر، علائم دیسک کمر با علائم بعضی از بیماری‌ها شباهت دارند. بنابراین در صورت بروز مشکل و احساس درد باید به پزشک خود مراجع کنید. هر نوع علائمی را جدی بگیرید. سهل‌انگاری در این مورد وخامت دیسک کمر را بیشتر کرده و شما مجبور به عمل جراحی خواهید شد.
روش های تشخیص دیسک کمر
در وهله اول پزشک متخصص وضعیت فیزیکی بیمار مانند رفلکس‌های عضلانی و قدرت عضلات را بررسی می‌کند. بعد از آن بیمار باید یک یا چند تا از آزمایش‌های زیر را انجام دهد تا پزشک ارزیابی دقیق‌تری از وضعیت دیسک و ستون فقرات بیمار داشته باشد.
MRI: رایج‌ترین و دقیق‌ترین روش تصویربرداری دیسک کمر MRI است.
اشعه ایکس: تصویربرداری با اشعه ایکس به ردیابی بهتر درد کمر کمک می‌کند.
توموگرافی کامپیوتری: سی‌تی‌اسکن استخوان‌های ستون فقرا را انجام می‌دهد.
سی تی میلوگرام: در این روش تنگی کانال نخاعی و محل دقیق فتق دیسک با استفاده از تزریق رنگ انجام می‌شود.
الکترومیوگرام: با قرار دادن سوزن‌های کوچک در عضلات مختلف فرد بیمار، عملکرد اعصاب ارزیابی می‌شود.
همه این روش‌ها به تشخیص بهتر دیسک کمک می‌کنند، اما MRI مهمترین روش تشخیص دیسک کمر است.
۵ وضعیت مختلف دیسک کمر
دیسک بیمار در زمان مراجعه به پزشک یکی از وضعیت‌های زیر را دارد:
۱ ـ بی آبی دیسک
۲ ـ قلمبه شدن دیسک
۳ ـ بیرون‌زدگی دیسک
۴ ـ بیرون‌زدگی شدید دیسک
۵ ـ افتادن دیسک در کانال نخاعی
در موقعیت چهارم و پنجم بیمار هرچه زودتر کاندید عمل جراحی می‌شود.
روش های درمان دیسک کمر
سعی در جاانداختن دیسک کمر و انجام‌دادن کشش‌های غیر‌متعارف مورد تأیید هیچ پزشکی نیست و تا کنون تحقیقات علمی به‌هیچ‌وجه این روش‌های درمانی را تأیید نکرده‌اند. متأسفانه عدم آگاهی کافی در زمینه باعث می‌شود تا افراد خودسرانه این روش‌های درمانی را امتحان کنند. نتیجه این روش‌های درمان غیراصولی چیزی جز وخیم‌تر شدن وضعیت جسمی بیمار نیست. شاید گرفتگی عضلات بدن با این روش‌های درمانی خوب شود، اما دیسک کمر چیزی نیست که با این روش‌های درمانی بهبود پیدا کند. شما حداکثر بتوانید برای چند روز درد آن را آرام کنید. این درد دوباره با شدت بیشتری برمی‌گردد. پزشکان متخصص به‌هیچ‌عنوان این روش‌های درمانی را توصیه نکرده و اکیداً بیمار‌ها را از انجام این درمان‌های سنتی منع می‌کنند.
در ابتدا پزشکان ترجیح می‌دهند تا بیماری دیسک کمر را مدیریت کنند. به‌عبارت‌دیگر، برنامه‌هایی برای بیماران تنظیم می‌کنند تا از حاد شدن دیسک کمر جلوگیری شود و آنها به زندگی عادی خود برگردند. مراحل درمان دیسک کمر را در ادامه مفصل توضیح می‌دهیم.
مراحل درمان دیسک کمر
پزشکان بر حسب بیرون‌زدگی و مقدار بیرون‌زدگی دیسک در MRI نوع درمان را مشخص می‌کنند. جواب MRI تا حد زیادی وضعیت دیسک بیمار را نشان می‌دهد و یک پزشک با‌تجربه تصمیم می‌گیرد که بیمار را مستقیم به اتاق عمل بفرستد یا بیمار بدون نیاز به عمل جراحی بهبود پیدا می‌کند. اگر پزشکی در ام ار آی ببیند که بیمار به عمل نیاز دارد، دیگر بیمار را درگیر درمان‌های طولانی و خسته‌کننده نمی‌کند. از طرف دیگر، اگر وضعیت دیسک‌های بیمار به عمل جراحی نیاز نداشته باشد، دوباره پزشک باید درباره طول دوره درمان و نوع حرکات ورزشی تصمیم‌گیری کند. مراحل درمان بیماری که به عمل جراحی نیازی ندارد به‌صورت زیر است:
۱ ـ مرحله اول درمان: استراحت و عدم تحرک بیمار
هدف پزشک از این دوره درمانی کاهش فشار به دیسک و ستون فقرات است. کاهش فشار به ستون فقرات باعث جا افتادن دیسک می‌شود. این دوره درمان دیسک‌های خفیف را تا حد قابل‌توجهی درمان می‌کند. البته طول دوره بی‌تحرکی بیمار کوتاه است و تا حد زیادی بستگی به شرایط بیمار دارد. بعدازاین مرحله بیمار باید با استفاده از کمربند‌های طبی حرکت کند تا تأثیرات مثبت دوره درمان بر دیسک کمر حفظ شود.
مدت‌زمان استراحت بستگی به تشخیص پزشک دارد. به میزانی که پزشک تجربه بیشتری در زمینه درمان بیماران دیسکی داشته باشد، به همان میزان در تشخیص درست درمان دقیق‌تر است. استراحت بیش از حد نه‌تنها برای بیمار مفید نیست، بلکه روند درمان دیسک را با مشکل مواجه می‌کند. اگر مدت‌زمان استراحت بیمار بیش از حد نیاز طولانی شود، عضلات محافظت‌کننده شل شده و اوضاع دیسک بیمار بدتر می‌شود. پزشک باید بداند که بیمار چه زمانی استراحت کند و چه زمانی به تمرینات ورزشی مناسب روی آورد.
طرز صحیح خوابیدن بیمار در دوره بی‌تحرکی
وضعیت خوابیدن در این دوره اهمیت زیادی دارد. بیمار باید با زاویه‌ای بخوابد که کشش لازم را به ستون فقرات بدهد. این کشش‌ها برای جا افتادن دیسک کمر لازم هستند. بهتر است بیمار به ۲ صورت زیر بخوابد:
- بیمار به پشت بخوابد و زیر زانو‌ها بالشت گذاشته شود.
- بیمار به پهلو بخوابد و پاها را در شکم جمع کند یا بین پاها بالشت قرار دهد.
این مدل‌های خوابیدن کشش لازم را به ستون فقرات داده و روند جا افتادن دیسک‌ها را تسریع می‌کنند.
۲ ـ مرحله دوم درمان: ورزشهای کششی ستون فقرات
بعد از فروکش کردن دردهای اولیه، بیمار باید ورزشهای کششی ستون فقرات را شروع کند. این ورزشهای کششی باعث کشیدگی عضلات از پشت شده و این کشش به ستون فقرات وارد می‌شود. در نتیجه این کشش‌ها دیسک کمر به سر جای خود بر می‌گردد.
ورزشهای کششی ستون فقرات بعد از گذراندن دوره حاد دیسک کمر قابل انجام هستند و عمدتاً به وضعیت خوابیده انجام می‌شوند. در ادامه ۳ تا از این ورزشهای کششی را می‌بینید:
ورزش شماره 1
به پشت دراز بکشید و زانوهایتان را خم کند. کف پاها را روی زمین بگذارید. بعد از آن همزمان عضلات شکم و باسن را منقبض کرده و عضلات سر و شانه‌های خود را شل کنید. سپس باسن خود را مطابق تصویر از زمین بلند کنید. ۵ ثانیه در همین وضعیت بمانید و دوباره به وضعیت اول برگردید. در ابتدا این حرکت را تا ۵ بار ادامه دهید و با بهبود وضعیت به ۲۰ بار تکرار برسانید.
ورزش شماره ۲
روی زمین به پشت بخوابید و زانوهایتان را خم کنید. سپس عضلات شکم و باسنتان را منقبض کنید. باید پشتتان کاملاً به زمین بچسبد. به کمرتان کمی قوس دهید و لگن خود را روبه‌بالا خم کنید. ۵ ثانیه در این وضعیت بمانید و دوباره به حالت قبل برگردید. حالا کمرتان را طوری قوس دهید که رو به پایین خم شود و ۵ ثانیه در این وضعیت بمانید. سپس عضلاتتان را شل کنید.
ورزش شماره 3
سینه‌خیز روی زمین قرار بگیرید و دست‌ها را به‌اندازه عرض شانه باز کنید. کمر و شکم را منقبض کنید. ابتدا دست‌ها را روبه‌جلو دراز کنید. اگر این حرکت را به‌آسانی انجام دادید و فشاری روی کمر خود احساس نکردید، همزمان دست‌وپا را مطابق عکس بالا بیاورید. این ورزش را در ۳ تا ست ۱۰تایی انجام دهید.
۳ ـ مرحله سوم درمان: پیاده‌روی آرام و مختصر با کمربند طبی
پیاده‌روی آرام و مختصر بهترین انتخاب برای بیمارانی است که باید کم‌کم فعالیت‌های بدنی خود را بیشتر کنند. بیمار باید با کمربند طبی و طبق مدت‌زمان گفته شده پزشک معالج خود پیاده‌روی را انجام دهد. صبر و حوصله بیمار در این دوره اهمیت زیادی دارد و تمام حرکت باید با تمرکز و آگاهانه انجام شود. در این مرحله به‌هیچ‌عنوان نباید از حرکت‌هایی استفاده کرد که بیمار احساس درد کند و به دیسک کمر فشار وارد شود. ورزشهای کششی بدون درد گزینه خوبی برای این دوران هستند. زمانی که روند بهبودی بیمار به‌درستی طی شود، مدت‌زمان و سختی حرکات کششی به‌مرور افزایش می‌یابد.
آب‌درمانی، راه‌رفتن در آب، خوابیدن به پشت روی آب، کرال پشت و کرال سینه از ورزش‌هایی هستند که در این مرحله توصیه شده‌اند. آب‌درمانی در کاهش وزن و کاهش فشار به ستون فقرات تأثیر دارد. البته همان‌طور که در قسمت قبل نیز تأکید کردیم، انجام حرکات نباید درد و فشار اضافه‌ای را به بدن وارد کند. در صورت بهترشدن شرایط دیسک بیمار، انجام حرکت‌های ورزشی پیشرفته‌تر در دستور کار قرار می‌گیرد.
۴ ـ مرحله چهارم درمان: انجام حرکت‌های ورزشی نشسته، ایستاده و خوابیده
بعد از گذراندن دوران استراحت، انجام حرکات کششی و بهبود وضعیت بیمار، حرکت‌های ورزشی پیچیده‌تر شروع می‌شوند. این مرحله بعد از تأیید روند بهبودی بیمار توسط پزشک متخصص شروع می‌شود. اگر بیمار خودسرانه این حرکات را انجام دهد، وضعیت خود را از آنچه هست وخیم‌تر می‌کند.
در ادامه ۵ حرکت ورزشی مفید برای دیسک کمر را می‌بینید:
ورزش شماره ۱ (Standing Lumbar Extension)
این حرکت ورزشی ایستاده انجام می‌شود. به ترتیب زیر این حرکت را انجام دهید:
بلند شوید و کامل بایستید
دست‌ها خود را دور کمر و در نزدیکی باسن قرار دهید
به‌آرامی کمر خود را در ابتدا روبه‌جلو و بلافاصله رو به عقب خم کنید
۲ تا ۳ ثانیه توقف کنید و دوباره ادامه دهید.
این حرکت ورزشی را در ۱۰ بار پشت‌هم انجام دهید. تمام حرکات را با آرامش و تمرکز انجام دهید و حواستان به نفس‌کشیدنتان باشید. معمولاً افراد فراموش می‌کنند که نفس خود را رها کنند. انجام‌دادن این حرکت فشار روی دیسک کمر را کاهش می‌دهد.
ورزش شماره ۲ (Standing Row with Resistance Band)
این حرکت ورزشی ایستاده انجام می‌شود. به ترتیب زیر این حرکت را انجام دهید:
- کش ورزشی دسته‌دار را به در یا هر جای مناسب دیگری وصل کنید.
- روبه روی در بایستید، پاها را به‌اندازه عرض شانه باز کنید، یکی از پاهای خود را عقب ببرید و دسته‌های کش را بگیرید.
- کش ورزشی را به سمت خود بکشید و آرنج خود را خم کنید و دوباره به‌جای اول برگردانید.
- ۱۰ بار تمام این حرکت را با آرامش و تمرکز انجام دهید.
- ۲ تا ۳ ثانیه استراحت کنید و دوباره ۱۰ بار این حرکت را تکرار کنید.
این حرکت ورزشی منجر به کاهش درد دیسک کمر می‌شود.
ورزش شماره ۳ (Prone on Elbows)
- این حرکت ورزشی خوابیده انجام می‌شود. به ترتیب زیر این حرکت را انجام دهید:
- روی شکم خود دراز بکشید و جفت دست‌ها را زیر پیشانی قرار دهید.
- با تکیه به آرنج‌های خود فقط بالاتنه را از زمین جدا کنید و با ساعد‌ها به زمین تکیه دهید.
- ۳۰ ثانیه در این وضعیت باقی بمانید و دوباره روی شکم خود دراز بکشید.
- این حرکت را ۵ تا ۱۰ بار تکرار کنید.
این حرکت ورزشی به دیسک‌های کمر کمک می‌کند تا به وضعیت قبلی خود برگردند.
ورزش شماره ۴ (Cobra Pose)
این حرکت ورزشی خوابیده انجام می‌شود. به ترتیب زیر این حرکت را انجام دهید:
۱: روی شکم خود دراز بکشید و جفت دست‌ها را زیر پیشانی قرار دهید.
۲: هر دو دست را نزدیک سینه و روی زمین قرار دهید.
۳: هر دو دست را به‌آرامی صاف‌کرده و از زمین فاصله بگیرید. قسمت‌های سر، سینه و شانه‌ها از زمین جدا می‌شوند.
۴: ۱۰ ثانیه بدنتان را در همین وضعیت نگه دارید.
۵: بدن خود را پایین آورده و دوباره دست‌ها را در نزدیک سینه قرار دهید.
۶: ۵ تا ۱۰ بار این حرکت را تکرار کنید.
این حرکت ورزشی به آماده‌سازی بیشتر بدن بیماران دیسک کمر کمک می‌کند. حرکت Cobra Pose مدل پیشرفته‌تری از حرکت Prone on Elbows است. اگر به‌سختی ورزش شماره ۳ را رفته‌اید، ورزش شماره ۴ را انجام ندهید.
ورزش شماره ۵ (Sciatic Nerve Floss)
۱: این حرکت ورزشی نشسته بر صندلی انجام می‌شود. به ترتیب زیر این حرکت را انجام دهید:
۲: روی صندلی بنشینید و دست‌ها را در دو طرف خود قرار دهید.
۳: چانه را تا سینه آورده و بالاتنه را به سمت جلو خم کنید.
۴: همزمان که به حالت اولیه برمی‌گردید به‌آرامی یک پا را تا جای ممکن صاف کنید.
مثل آغاز حرکت بنشینید.
۵: این حرکت را در ۲ ست و هر ست ۱۰ بار در قسمت آسیب‌دیده انجام دهید.
۶: پا را در حد توان خود باز کنید و از هرگونه فشار بیش از حد پرهیز کنید.
۵ ـ مرحله پنجم درمان: بازگشت به زندگی روزمره
رسیدن به این مرحله مستلزم تشخیص درست پزشک و انجام دقیق هر مرحله توسط بیمار است. هرچه پزشک شما تجربه بیشتری در زمینه افراد مشابه داشته باشد، بهتر می‌تواند برنامه درمانی مناسب وضعیت شما را طراحی کند. بعد از انجام حرکات و احساس بهبودی، بیمار تا حدی به زندگی عادی خود برمی‌گردد. به‌عنوان‌مثال، یک کارمند اداری می‌تواند روزانه چند ساعت به سر کار برود. بااین‌حال، اگر شغل شما در دسته مشاغل سخت و پرزحمت قرار می‌گیرد، بهتر است تا خوب شدن کامل دست نگه دارید.
کارمندی که دچار دیسک کمر شده است، باید هرچند مدت یک‌بار از پشت صندلی خود بلند شود و کمی پیاده‌روی کند. در زمان پیاده‌روی باید از کمربند طبی استفاده شود، اما موقع نشستن پشت صندلی به بستن کمربند طبی نیازی نیست.
۶ ـ مرحله ششم درمان: بازیابی توان با فیزیوتراپی
فیزیوتراپی در روند درمان دیسک یک شمشیر دو لبه است. زمان‌بندی مناسب مهمترین عامل در نقش فیزیوتراپی در درمان دیسک کمر است. اگر پزشک متخصص جلسات فیزیوتراپی را خیلی زود شروع کند، درد دیسک شده و بیمار نسبت به روند درمان بی‌میل می‌شود. از طرف دیگر، اگر فیزیوتراپی به‌موقع انجام شود باعث کشش بیشتر عضلات شده و روند جا افتادن دیسک را تسریع می‌کند. درمان دیسک علاوه بر میزان دانش پزشک متخصص به تجربه او هم بستگی دارد. این تجربه به کمک پزشک آمده و برنامه‌های بیمار را طبق شرایطی که دارد تنظیم می‌کند.
فواید ورزش درمانی در درمان دیسک کمر
ورزش فواید زیادی برای درمان دردهای ناشی از دیسک کمر و تقویت عضلات اطراف آن دارد. علاوه بر این، ورزش منظم به افراد دارای اضافه‌وزن کمک می‌کند تا به وزن متناسب خود برسند. این موضوع فشار‌های ناشی از اضافه‌وزن به دیسک کمر را تا حد زیادی کنترل می‌کند.
متخصصان جراح در عمل دیسک کمر چه کاری انجام می‌دهند؟
دیسک به‌عنوان عامل نرم و استخوان‌ها به‌عنوان یک عامل سخت به عصب فشار وارد کرده و بیمار را دچار عوارض دیسک کمر می‌کنند. متخصصان باید عصبی که تحت‌فشار زیادی قرار دارد و منجر به مشکلات زیادی در بیمار شده است را آزاد کنند. پزشک باید باتوجه‌به MRI و نوع پاسخ بیمار به درمان، نوع عمل جراحی را انتخاب کند.
فورامینتومی یا سوراخ کردن: برآمدگی استخوان‌هایی که در اطراف عصب هستند و فضا را برای آن تنگ کرده‌اند به‌اندازه مختصری توسط جراح برداشته می‌شوند. علاوه بر این، مقداری از دیسک که مزاحمت ایجاد کرده نیز برداشته می‌شود. پزشک متخصص این کار را در نهایت دقت و ظرافت با ابزار‌های مناسب عمل جراحی دیسک کمر انجام می‌دهد تا از آسیب‌های بیشتر جلوگیری کند.
لامینکتومی: در این روش پزشک مجبور می‌شود که سطح دیسک را بردارد و دیسک را تاحدامکان خالی کند.
فیوژن: اگر چند دیسک همزمان مشکل داشته باشد و پزشک تصمیم بگیرد که چند سطح را آزاد سازی کند، باید آنها را فیکس کند. پزشک با استفاده از وسایل فیکس کننده مهره‌ها را فیکس می‌کند.
چرا بعد از عمل جراحی دیسک کمر بیمار دوباره درد را تجربه می‌کند؟
در عمل جراحی دیسک توجه به «گلدن تایم» اهمیت زیادی دارد. اگر بیمار دراسرع‌وقت تحت درمان و عمل جراحی قرار نگیرد، عمل دیسک کمر تمامی دردها را از بین نمی‌برد. حتی ممکن است عصب‌ها هیچ‌وقت مثل قبل فعالیت نکنند. علاوه بر این، تجربه پزشک و بررسی دقیق MRI، نوع پاسخ دیسک به درمان، نوع جراحی انتخاب شده، استراحت بعد از عمل، استفاده از کمربند و ورزشهای بازتوانی عضلات در کیفیت درمان دیسک بسیار تأثیر دارند. البته ممکن است همزمان چند تا از دیسک‌ها مشکل داشته باشند و به همین دلیل باشد که بیمار دوباره احساس درد را تجربه می‌کند. معمولاً بیماران از این مسائل اطلاع ندارند و به همین دلیل است که گلایه‌های زیادی درباره احساس درد بعد از عمل دیسک وجود دارد.
جمع‌بندی
آیا دیسک کمر خوب می شود؟ این سؤالی است که خیلی از بیماران مبتلا به دیسک کمر از پزشک خود می‌پرسند. قبل از هر چیز باید ببینید دیسک کمر به چه علتی ایجاد شده است و تا چه اندازه وضعیت آن وخیم است. علل متفاوتی مانند اضافه‌وزن و حتی سیگارکشیدن منجر به دیسک کمر یا وخامت آن می‌شوند؛ بنابراین توصیه ما این است که با نگرشی متفاوت سبک زندگی خود را تغییر دهید و در صورت بروز هر علائمی در ناحیه کمر به یک متخصص کاربلد مراجعه کنید. اگر در درمان دیسک کمر تعللی ایجاد شود، ممکن است بیمار هیچ‌وقت از درد دیسک کمر رها نشود.
